 Een heuse lokale omroep. In Nederland zijn er op dit moment zo’n 300 publieke lokale omroepen en een aantal lokale commerciële omroepen actief, zowel radio als TV.
De Vereniging Lokale Omroep Hilvarenbeek, kortweg de Vloh is er hiervan een. Deze radio omroep bevindt zich in mijn geboortedorp, waar ik na een korte onderbreking al gedurende 55 jaar woon. (niet gering dus) Ik heb me eigenlijk altijd al geïnteresseerd in het medium radio, eigenlijk zowat van mijn 10e levensjaar. De periode van de zenders Radio Veronica en Noordzee prijkt me nog helder op het netvlies. Vooral met Veronica voelde ik me in de jaren 70, zeker ook tijdens de laatste uren enorm verbonden. Nadat haar zender dan ook definitief werd uitgeschakeld en het schip in de havens van Zaandam haar toenmalige rustplaats had gevonden ben ik met een toenmalig schoolvriendje naar Zaandam afgereisd om het schip van dichtbij te bewonderen. Ik ben er zelfs boven op geweest, tijdens die trip. Het zag er verlaten en troosteloos uit. Alles was dichtgelast en verzegeld. Door de patrijspoorten heen zag je wel dat alle apparatuur nog aanwezig was, hetzij nu levensloos. Jaren gingen voorbij en gedurende die jaren bleek er toch behoefte aan iets meer dan alleen publieke omroep en zo ontstonden er her en der diverse piraten, voornamelijk met het nationale product als muziekinvulling. Ook Hilvarenbeek had enkele van die piratenzenders. Radio Actief, Radio Arizona, Radio Albatros en . . . Radio Skyline. Die laatste was ik!
Ik weet nog als de dag van vandaag hoe ik daar gestart ben. De omroep zat toen met haar radiostudio achter de Zwaan, een eeuwenoud café aan de Vrijthof te Hilvarenbeek. Van radiostudio was nauwelijks sprake. Het was een gecreëerde ruimte van 8 bij 4 meter achter in een schuur welke dan weer verbonden was aan het café. De ruimte was in drieën gedeeld, een redactie (annex rookhol), een spreekcel en een techniekdeel. De apparatuur in dit techniekdeel was een samenraapsel van diverse consumentenapparatuur aangevuld met een mengpaneel en wat eigen ontworpen en gebouwde elektronica. Mijn eerste uur als aspirant-techinus (zo heet dat dan als je nieuw bent) was het technisch ondersteunen van de doorgifte van de Heilige Mis vanuit de Petruskerk. Het was wel even wennen, al die knopjes, het gereedzetten van bandjes en grammofoonplaten. Ik kwam er al snel achter dat je niet over het moment nu moest denken, maar dat je ver vooruit moest denken over hetgeen er zou komen gaan. Dat was iets waarin ik met name in het begin nog weleens tijd in tekort schoot. Ik kan me ook nog herinneren dat ik het best beluisterde programma in die tijd na 10 minuten al trakteerde op zijn eindtune, terwijl het programma toch echt een uur mocht duren. Dat was peentjes zweten. Maar goed al doende leer je.
De omroep bleef groeien, de studio aan de Zwaan werd verlaten en middels een heuse boerenovertrek werd een gloednieuwe studio achter de Gouden Carolus in gebruik genomen. De apparatuur werd steeds professioneler en ook het programma-aanbod breidde zich uit. Sponsoring en reclame werd geïntroduceerd en ook een eigen raamprogramma “Studio Vloh” werd mogelijk dankzij de oprukkende radioautomatisering. ICT en Internet werden in toenemende mate een vaste component in het geheel. Nogmaals een enorme ontwikkeling in 15 tot 20 jaar tijd. Toch is het leuk terug te denken aan de tijd dat het allemaal nog niet zo vlekkeloos ging en dat er weleens een naald naast de groef viel of een cassettebandje vast liep. Improviseren luidde dan het devies. Het allerleukste is misschien wel geweest, de ontmoetingen, ik heb mensen gezien uit alle geledingen binnen de Hilvarenbeekse samenleving en daarbuiten. Steeds weer nieuwe mensen zien en meemaken wat ze bezig houdt is bijzonder. Dat moet de Hilvarenbeekse luisteraar boeien en herkenning geven. Dat is ook naar mijn idee de basis of het recht waarop een lokale omroep kan bestaan. Van, voor de lokale gemeenschap. De 20 jaar welke ik deel uit maakte van deze bijzondere club is een periode geweest welke ik voor geen goud had willen missen. Ik heb er nooit een moment spijt van gehad, het is een deel van mijn leven geworden wat ik niet snel los zal laten. Een periode met veel plezier en creativiteit. Laat diegenen die zich nu inzetten voor deze club een zelfde ervaring meemaken . . . En wie weet . . . Gaat het ooit ook bij mij weer kriebelen. |
Steeds meer aangewakkerd door het radiovirus en mede ook doordat een toenmalige vriend te kennen gaf dat de inmiddels al weer enige jaren opgerichte lokale omroep Hilvarenbeek verlegen zat om medewerkers, heb ik in 1990 de stoute schoenen aangetrokken en me aangemeld als lid en tevens dan ook vrijwillig medewerker.