Zo kun je Den Haag ook noemen ja. Vandaag was ik, evenals m'n partner een dag vrij. En zo net voor de installatie van onze nieuwe regering leek het ons leuk af te reizen naar den Haag. Wie weet zouden we misschien nog wel bekenden zien. Na een rit van zo'n anderhalf uur kwamen we aan in het centrum. Een parkeergarage voor de auto was snel gevonden en we zaten gelijk al op steenworp afstand van al hetgeen wat met de politiek en haar historie te maken heeft. De uitgang van de parkeergarage lag zelfs aan dezelfde weg waar zich het werkpaleis van onze koningin bevind, Het Noordeinde! We liepen dan ook vanuit de parkeergarage gelijk in die richting. Het is grappig te constateren als je er langs loopt dat het paleis eigenlijk zo ingeklemd zit tussen de andere bebouwing. Als je het op TV ziet lijkt het zo immens en verwacht je er een hele tuin, of een soort plein er voor. Maar neen, het paleis ligt aan een doorgaande weg, min of meer ook een gewone winkelstraat. Een stuk verop hebben we dan ook een kop koffie en thee gedronken om daarna onze weg te vervolgen . . .
We liepen wat straten door en al snel zagen we de fontein van de o zo bekende Hofvijver. Om die vijver heen gelopen, kwamen we door een driedelige poortdoorgang op het evenzo bekende Binnenhof. Het was er niet zo erg druk, er waren wat mensen en uiteraard stonden de media er paraat met de camera in de aanslag om in actie te komen als dat nodig mocht zijn. De kans is groot dat er op zo'n dag, juist voor de wisseling van de "wacht" vanalles kan gebeuren, wat de nodige aandacht behoeft voor radio en TV. Wij waren even benieuwd of er iets zou gebeuren. Maar.... het bleef haast angstvallig stil, totdat... onze blik viel op wat opvallende zaken wat verderop. We liepen die richting op. Een richting welke je weer van het Binnenhof doet verwijderen. Er leek daar iets aan de hand te zijn. We zagen dat de uitgang bij een bepaalde deur versierd was met ballonnen, een loper met aan iedere kant een mooi rood lint op van die messing paaltjes, U kent ze wel. Op een veiligheidsman aan dezelfde deur was er verder nog niet veel te zien. (ik kom hier later nog op terug in mijn verhaal, toen er later op de dag wel iets te doen was) We vervolgden onze wandeling op het Binnenhof en kwamen uiteindelijk terecht via een deur onder de alom bekende Ridderzaal in een soort Bezoekerscentrum. Wat schetst onze verbazing, we konden rondgeleid worden! Die kans hebben we dan ook aangegrepen, je bent immers nu bijna in "het hol van de leeuw", toch?
Na een korte introductiefilm over het ontstaan van het Binnenhof gingen we via een draaitrap naar boven en weldra stonden we in de... Ridderzaal! Dé zaal waar jaarlijks onze koningin ons vertelt wat de regering het komende jaar voor ons in petto heeft. Wederom viel ons iets op. De zaal leek veel kleiner dan die op televisie. Het werd ook uitgelegd, waarom dat zo leek. (blijkbaar was het al velen opgevallen) Tijdens Prinsjesdag wordt er gewerkt met een TV-camera met groothoeklens en daarnaast staat de zaal dan behoorlijk vol met stoelen. Het lijkt dan net dat de ruimte achter de genodigden (de mensen dus waar de koningin op uit kijkt) veel groter is en dat de zaal in die richting in de lengte doorloopt. Dat is dus niet zo. De laatste stoelenrij staat pal tegen de muur achter, aan welke muur de camera is bevestigd. In feite wordt de zaalbreedte en -lengte op TV precies andersom gezien dan het in de werkelijkheid is. De gids vertelde ons dat de oorsprong van de huidige Ridderzaal zich ergens bevindt in het jaar 1200. De zaal heeft in de periode van toen tot nu diverse functies gehad. Het is zelfs ooit een soort sportzaal geweest. Ook zijn er gedurende die lange periode momenten geweest van weinig aandacht voor het gebouw. Met andere woorden, het gebouw is niet altijd even goed onderhouden geweest. Ook de inrichting heeft nogal wat gedaantewisselingen ondergaan. Misschien kent U nog wel de periode dat er de diverse provicievlaggen aan het plafond hingen. De vlaggen zijn al weer enige tijd weg en onze provincies worden nu vertegenwoordigd middels geweven tapijten aan de wanden van de zaal. Het op deze manier weergeven komt eigenlijk uit het verleden. Vroeger werd de zaal verwarmd door middel van twee grote open haarden. (deze haarden zijn er nu nog steeds)Echter deze haarden konden de zaal niet goed in zijn geheel verwarmen. Om toch de warmte een beetje binnenshuis te houden werden de wanden toen ook al bekleed met tapijten om de ruimte enigzins te isoleren. Het is nog wel leuk te vermelden dat ieder provicietapijt een eigen gedicht/spreuk bevat uit het verre verleden en juist deze spreuken zijn door het Tilburgs Textielmuseum met behulp van een computer in het tapijt geweven.
Nog even terugkomend op Prinsjesdag. Het is al eeuwenlang gebruik, volgens de gids, dat de koningin zich direct na afloop van de troonrede zich terug trekt in de zg. koninginnekamer. Waarschijnlijk doet ze dit om even wat tot rust te komen en/of wat te drinken. Wat ze er precies doet weet echter niemand. Wat wel leuk is dat de rest van het jaar deze kamer gewoon als bergruimte wordt gebruikt. Na nog even vertoefd te hebben in de Ridderzaal, in gedachten verzonken over wat hier toch allemaal voor landshistorie is opgetekend, verlieten we deze monumentele zaal en al naar buiten lopend keken we op het nieuwe deel wat later aangebouwd is en waar de Tweede Kamer heden ten dage vergadert. Veel glas zag je. Ook wel herkenbaar van TV. Wat ons hier opviel was het feit dat de daadwerkelijke ingang van dit nieuwe complex gewoon in een winkelstraat uitkwam. Terwijl je de inkopen doet, kun je als het ware ook even langswippen bij de Tweede Kamer om een openbare ofwel andersoort vergadering bij te wonen, handig! We vervolgden onze wandeling door genoemde winkelstraat om vervolgens om het gebouw heen richting het torentje van Jan-Peter Balkenende te lopen. Juist toen we linksaf gingen en het torentje verderop al zagen, zagen we links van ons ook meer activiteiten ontstaan op de plek waar we 's-ochtends ook al waren geweest. Het was er inmiddels erg druk geworden met publiek en cameramensen. Wij daarheen . . .
Daar aangekomen zagen we dat er iets op stapel stond met betrekking tot het vertrek van Jan-Peter. Het "genodigde" publiek bestond voornamelijk uit CDA-groen en er reden even zo groene bromfietsen rond. Drie personen hadden zich ook uitgedost in pak met een groot heus Jan-Peter-hoofd van schuimplastic, compleet met bril.Het hele gebeuren leek op een serenade aan het afscheidnemende regeringshoofd. We hadden niet zo slecht gegokt. Ons lange wachten werd beloond, en ja hoor, daar was hij. Jan-Peter verscheen vanuit de deur welke we in de ochtend al hadden gezien om een warme welkom in ontvangst te nemen. Diverse mensen werd de handen geschud en de TV maakte de nodige opnamen. Ook ik heb daar een klein steentje aan brijgedragen, het zij alleen hier in dit bericht. Als U goed kijkt op bijgaande foto, zult U het gezicht van Jan-Peter herkennen. al met al was het bijzonder zo'n moment mee te maken. We liepen terug om toch onze route richting het torentje te vervolgen. We liepen zo om de hofvijver heen en hebben daar ook nog de nodige kiekjes gemaakt. Langzaam aan hebben we ons van al het politieke verwijderd en zijn we in de Haagse winkelstraten nog even gaan kijken naar bijzondere dingen. Het winkelarsenaal wat we zagen zag er niet veel anders uit dan in andere grote steden, op een enkele zaak na. Zo zijn we binnengelopen in een antiekzaak, waar alleen klokken en klokjes uit vervlogen jaren werden aangeboden. Het is leuk om te zien hoe precies en degelijk de uurwerken en -werkjes van destijds vervaardigd zijn. Ook was het leuk te horen wat de eigenaresse van de winkel er over te vertellen had. Gekocht hebben we (nog) niets, de klokjes waren wel prijzig, begrijpelijk uiteraard. Onze klok gaf al ruim drie uur aan en het werd tijd de auto weer te gaan opzoeken, m'n vriend moest op tijd weer in het Tilburgse zijn. Na de nodige files omzeild te hebben waren we rond de klok van half vijf weer thuis. Een tevreden gevoel bekroop ons, in gedachten nog eens terugkijkend op een leuke dag!
Een kleine verrassing! Klik op de startknop van de speler! |
